هزاره های سنی مذهب افغانستان را بهتر بشناسید | ساختار سیاسی هزاره های سنی

هزاره های سنی مذهب افغانستان به عنوان یکی از طیف های بزرگ قومی بیشتر در مناطق شمال و غرب کشور ، با مردمانی مبارز و جنگجو ، نسل جوان تحصیلکرده ساکن میباشند که در طول زمان به علت عدم تفاوت مذهبی با گروه های دیگر قومی هم‌مذهب از جمله تاجیک ها ، پشتون ها ، اوزبیک ها ووو…یکجا شده و این یکجایی مرزهای سیاسی و فرهنگی را درنوردیده و در بعضی مناطق تا مرحله هضم پیش رفته اند و در این تغییرات توانسته اند با گروه های قومی دیگر ارتباط خونی برقرار کرده اند.

هزاره های سنی مذهب افغانستان

به گزارش برچی نیوز، در این ارتباط خویشاوندی و خونی اکثریت قریب اتفاق با اصل گریز از اصلیت خود ، بیشتر ترجیح بر هویت منطقه ای مثلا کندزی، پروانی، تخاری، خنجانی، ، پنجشیری و سرخی ووو…. را در درون خود نهادینه کرده اند.

هویت منطقه ای نیز یکی از اصطلاحات هویت بخشی که فرد بیشتر خود را مربوط به یک منطقه جغرافیایی مشخص میداند و تمامی مسائل فرهنگی، قومی خود را براساس آن تنظیم کرده و اهمیت ویژه ای به منطقه و سمت میدهد میتوان گفت.

بحث منطقه گرایی و هویت بخشی منطقه ای جزئی جدانشدنی از این مردم شده است، طبعا این هو یت بخشی که آنها را از معاملات بزرگ قدرت سیاسی و مناسبات اجتماعی کلان کشوری که از آغاز تا حالا قومی صورت گرفته ، آین مردم را دور نگه داشته و بزرگترین عامل عقب ماندگی شان شده است.

ساختار سیاسی هزاره های سنی مذهب در کشور

همانطور که در ساختار سیاسی این گروه از سوئی به خاطر هویت و از سوئی به خاطر مذهب در هیچ یک از گروههای قومی مخصوصا تاجیک های سنی مذهب و هزاره های شیعه مذهب جایگاه خود را باز نتوانسته اند و از حقوق خویش دور مانده اند.

به گونه مثال ولایت بغلان که بیشتر از ۹ ولسوالی و ۸۰ درصد هزاره سنی نشین را در خود جا داده است تا الحال یک والی یا فرمانده پولیس از تبار هزاره سنی بادغیسی یا لغمان یا پنجشیری نداشته است و خود نیز نتوانسته است از مردم خود را در دیگر ولایات بگمارد، مثال های دیگری مانند بادغیس و پروان وووو… وجود دارد ، همچنان این طیف بزرگ‌قومی در کابینه وپارلمان و سنا و … نیز نماینده مشخصی ندارد.

این نقش گریزی و هویت پذیری کاذب منطقه ای باعث سوءاستفاده بیشتر گروهی از هویت های ندارند و همیشه بیشتر حالت رای دهنده و صندوق رای برای دیگران بوده اند و هرگز به خود جسارت آقایی و باداری نداده اند.

حال اینکه بعد از گذشت سالها نسل جوان این طیف قومی با دنباله روی های بی فایده و شناخت چهره های اصلی بزرگان استفاده جو دیگر اقوام امید است بهتر درک کنند که هویت فرهنگی، هویت منطقه ای و جامعه پذیری سیاسی متداول در مناطق سکنی گزین شان هیچ‌جایی را نگرفته و نمی گیرد. تا زمانی که این طیف کبک گونه سر در برف کرده و خود را به غاصبان غلام‌پرور تسلیم دهند از این وضعیت بیرون‌نمی شوند.

آینده هزاره های سنی

وقتی که هزاره های اهل سنت از گروه های قومی دیگر حمایت میکنند و بیشتر خود را منتصب به آنها میدانند باید بتوانند جایگاه شخصی خود را در میان آن قوم‌تثبیت کنند ولی این زمان هرگز میسر نشده است و اگر به این روال پیش برود نسلهای بعدی نیز سرخورده و پریشان راه را ادامه خواهند داد و اگر این روزنه امید “شورا حمایت نگردد این صدای حق خواهی کند یا خاموش خواهد شد و دیگر هیچ زمانی نمی توانند برخیزند.

برگرفته از صفحه هزاره های اهل سنت