بازی تازۀ خلیلزاد شروع شده است

خلیلزاد خوب میداند که مهره های چیده شده برای افغانستان همه آمریکایی هستند. هم طرف حکومت آمریکایی است و هم طرف طالبان آمریکایی هستند و هردوطرف دستپروردگان خودشان می باشند.

داکتر زلمی خلیلزاد نماینده ویژه وزارت خارجه امریکا در امور صلح افغانستان طی گفتگویی با طلوع‌نیوز اعلام کرد که هیچگونه توافقی تا هنوز با طالبان صورت نگرفته است و تا زمانی‌که بالای همه موارد توافق صورت نگیرد، بالای هیچ موردی توافق نخواهد شد.

خلیلزاد با اشاره به اینکه هیات آمریکایی به سرپرستی وی و هیات طالبان به سرپرستی عباس استانکزی هیچکدام صلاحیت تام نداشته و نتوانسته اند روی موضوع های اصلی گفتگو کنند.

وی افزود که طالبان اجازه نداشتند که در رابطه به آتش بس و مذاکره مستقیم با حکومت افغانستان حرف بزنند و در این مورد باید از رهبری شان اجاره بگیرند. امیدواریم که طالبان در نشستی که در ۲۵ فبروری در دوحه است، روی این دو مورد گفتگو کنند.

خلیلزاد اشاره غیر مستقیمی به اختلاف نظر آمریکایی ها درباره جنگ و صلح افغانستان کرد و بصورت ضمنی اشاره نمود که برخی آمریکایی ها حامیان طالبان برای ادامه جنگ هستند و برخی از جنگ افغانستان خسته شده اند.

وی موانع اصلی سد راه گفتگوهای صلح را ادامه جنگ از سوی طالبان و حامیان آن‌ها (برخی از آمریکایی ها و عرب ها) دانست.

خلیلزاد حکومت افغانستان و شخص اشرف غنی را مقصر تداوم جنگ برشمرد و افزود: مهمترین مساله در داخل افغانستان بوجود آمدن یک چتر کلان سیاسی به رهبری حکومت در گفتگوهای صلح است که حکومت و همه جریان‌های سیاسی باید به توافق دست یابند و یک اجماع ملی شکل گیرد.

این سخن خلیلزاد اشاره مستقیم به هیات گفتگو کننده حکومت افغانستان داشت که یکجانبه و مغرضانه چیده شده است.

خلیلزاد درباره حکومت اشتراکی با طالبان گفت: طالبان می‌پذیرند که حکومت شان در افغانستان ناکام بوده است و امروز می‌خواهند که شریک قدرت باشند.

اگر گفتگوهای صلح به نتیجه برسد، تصمیم‌گیری در رابطه به چگونگی ساختار سیاسی آینده افغانستان، حق مردم افغانستان است و اگر مذاکرات صلح به نتیجه برسد و توافقی صورت گیرد، رهایی زندانیان از مسوولیت حکومت افغانستان است.

خلیلزاد پیرامون امنیت و حضور نظامیان آمریکایی در افغانستان گفت: امنیت افغانستان برای جامعه بین‌الملل بخصوص امریکا خط است.

افغانستان به هیچ صورتی نباید یکبار دیگر پناهگاه امن برای تروریستان گردد و امریکا این را اجازه نمی‌دهد. امریکا با افغانستان پیمان استراتژیک و توافقنامه امنیتی دوجانبه را امضا کرده است.

در صورتیکه صلح صورت بگیرد، بدون تردید حضور نیروهای امریکا در افغانستان از موارد قابل بحث خواهد بود و اگر حکومت آینده خواستار حضور این نیروهای باشد، امریکا به کمک و همکاری‌اش با افغانستان متعهد است.

در هر حال، خلیلزاد خوب میداند که مهره های چیده شده برای افغانستان همه آمریکایی هستند. هم طرف حکومت آمریکایی است که خودشان غنی و دیگر سران را تعلیم داده اند و حالا بر این کشور مسلط ساخته اند و هم طرف طالبان آمریکایی هستند و دستپروردگان آنها می باشند.

خلیلزاد دقیق می داند که در طول دوران جنگ افغانستان، کشور متبوعش (آمریکا) هم حکومت افغانستان را تجهیز و تمویل کرده است و هم طالبان را! پس باید اینک آنها را دور یک میز بنشاند و از آنان تعهد بگیرد که در آینده نگذارند کسی مخالف خواسته های آمریکایی ها که همانا غارت این سرزمین است، حرفی بزند و تمامی زمینه ها را همانگونه که اینک برای غارت فراهم است، برای آمریکایی ها فراهم نگهدارند، که این امر به این زودی محقق نخواهد شد ولی امکان محقق شدنش وجود دارد.

در این میان منافع دیگر کشورها مانند روسیه، ایران، پاکستان، هند، چین و کشورهای اروپایی نیز باید لحاظ شود و مردم فقیر افغانستان شاهد غارت منابع سرشان توسط دیگر کشورها باشند.