خروج نیمی از نظامیان خارجی مساوی است با صلح افغانستان!

اگر باز هم تقریباً نیمی از نظامیان مسلح خارجی از افغانستان خارج شوند باز هم زمینه برای صلح مابین حکومت و مخالفین مساعدتر می شود.

علت اصلی جنگ و ناأمنی در افغانستان حضور نظامیان خارجی می باشد.

در کل می شود گفت: که اگر نیمی از نیروهای خارجی از خاک افغانستان خارج شوند،انتظار میرود که مخالفین، باز هم سلاح بر زمین گذاشته و با حکومت مذاکره و گفتگو کنند.

با قاطعیت میشود گفت:که اگر دولت مرکزی در داخل بدنه ی خود وحدت لازم را داشته باشند،بدون وابستگی به نظامیان خارجی و بیگانگان می تواند در برابر هرگونه تهدیدی از خود دفاع کنند و استقلال خود را بدست آورد. چراکه هیچ بیگانه ای دلش برای افغانستان نمیسوزد و فقط فقط به فکر منافع خود فکر می کنند.

جنرال عالرتبه آمریکایی جوزف دانفورد «رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا» گفته است که جنگ افغانستان راه حل نظامی ندارد و طالبان در جنگ شکست نمیخورد. چه چیزی؟ چه عواملی؟ باعث شده است که آمریکا اَبرقدرت جهان مجبور شده اعتراف کند که نمی تواند طالبان را شکست بدهد؟ یعنی کشوری چون آمریکا با این همه تجهیزات و امکانات روز واقعاً نمی تواند از پس یک گروه «جهان سومی» که نه تجهیزات و نه تکنالوژی آمریکا را دارد واقعا نمی تواند از پس این گروه بر آید؟

امریکا در جنگ افغانستان شکست خورده است و تنها به دنبال اینه که بهانه ای برای خروجش پیدا کنند تا اینگونه شکست خود را توجیح کنند.

اگر توانش را ندارد.پس چرا خود را «پلیس جهان» معرفی می کند؟ و سایر کشورها او را یک ابرقدرت می دانند؟! امریکایی ها ۱۹ سال در افغانستان حضور داشتند ولی هیچ دستاورد ملموسی برای امنیت و پیشرفت افغانستان نداشته است.جز کشتار مردمان بی گناه و خرابی ها جبران ناپذیر هیچ کاری نتوانستند انجام دهند همیشه هم بهانه ای برای کشتارهای بی رحمانه خود داشته اند و بارها گفته اند هدفشان غیر نظامیان نیست و به بهانه بمباران طالبان بارها غیرنظامیان مورد هدف قرار داده اند.

تاکنون بطور جدی تصمیم خروج نیمی از نظامیان آمریکایی از افغانستان گرفته نشده است ولی گمان میرود بزودی این  اتفاق بیافتد و نیمی  از سربازان خارجی خاک افغانستان را ترک کنند. چرا که رئیس جمهور آمریکا با جدیت گفته است که دیگر آمریکا «رایگان» امنیت هیچ کشوری را تأمین نخواهد کرد.

جنگ افغانستان راه حل نظامی ندارد و تنها راه برای برقراری صلح و مذاکره این است که دولت و مخالفان مسلح از اختلافات خود کم کنند و با برگزاری انتخابات با یکدیگر رقابت کنند بگذارند مردم رهبر و رئیس جمهور کشور خود را انتخاب کنند.